Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Οι τοξικές ενώσεις του αρσενικού



Τη μοναδική φορά που ο Johnnie Walker άφησε τον Χάρη να σκεφτεί λίγο πιο καθαρά απ' όσο συνήθως, εκείνος έβαλε μια αγγελία στην εφημερίδα, με την οποία ζητούσε συγκάτοικο. Ήθελε έτσι να ξορκίσει τη μοναξιά του, καθώς αυτοκαταδικάστηκε να ζει μόνος σ' ένα απέραντο σπίτι, δεσμώτης της υπόσχεσης που έδωσε στη γυναίκα του, λίγο πριν εκείνη πεθάνει, ότι δεν θ' αφήσει το νεοκλασικό της οδού Φαληρέως να ερημώσει. Πρώτος θ'απαντήσει στην αγγελία του ο Λάζαρος, ένας λεπταίσθητος βιολονίστας, που εγκατέλειψε το διαμέρισμά του ύστερα από το οδυνηρό γι' αυτόν τέλος της ερωτικής σχέσης του. Σε λίγο θα προστεθεί τυχαία ένας ακόμη σύνοικος, ο αρρενωπός και γοητευτικός Πέτρος που, έπειτα από τη βίαιη έξωσή του από τη γυναίκα με την οποία συζούσε, βρίσκεται ξαφνικά ανέστιος και πλάνης. Οι τρείς άντρες θα ενώσουν τις μοναξιές τους κάτω από τη στέγη του νεοκλασικού και θα προσπαθήσουν να επαναπροσδιορίσουν την προσωπική τους πορεία. Όμως η εμφάνιση της Ζωής, μιας χαρισματικής γυναίκας, επιστήθιας φίλης του Λάζαρου, θα διεγείρει επικίνδυνα τα συναισθήματα και θα δημιουργήσει αλλεπάλληλους κλυδωνισμούς στη μέχρι πριν από λίγο ειρηνική συνύπαρξη των τριών αντρών. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Ψάχνοντας για κοχύλια



Είναι η ιστορία μιας γυναίκας συνηθισμένης, όμως αυτό ακριβώς της δίνει την ιδιαίτερη δύναμη και αξία της. Η Πενέλοπε ήταν τυχερή γιατί είχε γονείς που τη λάτρευαν. Ήταν άτυχη στον απερίσκεπτο και τελικά ανέραστο γάμο της. Ήταν τυχερή γιατί βρήκε αργότερα μια μεγάλη κι αληθινή αγάπη, αλλά και πάλι άτυχη για τα προβλήματα και τις τραγωδίες που της προκάλεσε. Απέκτησε τρία παιδιά και τα κράτησε στην αγκαλιά της νιώθοντας τυχερή και ευτυχισμένη. Αλλά, όπως πολλές μητέρες, με τον καιρό άλλαξε λίγο-πολύ γνώμη και γι αυτό... Γύρω από την Πενέλοπε η ζωή σφύζει, λες και μας παρουσιάζει η ίδια σ ένα φωτογραφικό άλμπουμ τα πρόσωπα που γνώρισε κι αγάπησε. Αν οι ιστορίες μου δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος, έχουν πάντα ένα ελπιδοφόρο τέλος. Η ζωή είναι μια σειρά από προβλήματα και αποφάσεις, και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να το καταλάβουμε καλά αυτό, γράφει η συγγραφέας του βιβλίου.

Το κεντρί της πεταλούδας



Η σύζυγος, η αδερφή, η ερωμένη… Τρεις γυναίκες στα άκρα.

Τον Ιούλιο του 2005 ένας μυστηριώδης φόνος θα αφήσει τη χαρακιά του σε μια κλειστή κοινωνία. Τα κίνητρά του βρίσκονται στο παρελθόν τριών γυναικών, βαθιά κρυμμένα όσο κι οι ψυχές τους…
Η δεκαοχτάχρονη Σόνια, σαγηνευμένη από τις υποσχέσεις του νεαρού Σπύρου, ζει ένα φλογερό έρωτα. Αναπάντεχα, η δεσποτική μητέρα του Σπύρου επισκέπτεται το σπίτι της Σόνιας με μια πρόταση που φέρνει αναστάτωση και πόνο. Η ασυγχώρητη προδοσία αναγκάζει τη Σόνια να φύγει μακριά στην Αθήνα για να μην καταστρέψει δύο οικογένειες. Όμως η μοίρα δεν ξεγελιέται και θα περιμένει υπομονετικά τα χρόνια να περάσουν για να ολοκληρώσει το σχέδιό της.

Σόνια, Φωτεινή, Καίτη… Τρεις γυναίκες αποφασισμένες.

Στο νέο συγκλονιστικό βιβλίο της ΓιώταςΓουβέλη, υφαίνονται ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι κομμάτια της δικής σου ζωής.

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Βοήθεια γειτόνοι


Μα, να ζούμε σε διπλανές πόρτες και να μην έχουμε σκεφτεί ποτέ να μαζευτούμε; Κι όμως τι κοινό μπορεί να έχουν ένας υδραυλικός, μια μοδίστρα, ένας χασάπης, μια καθηγήτρια, ένας άνεργος μαθηματικός, μια γυμνάστρια κι ένας παπάς; Τίποτα άλλο παρά το προσωπικό τους συμφέρον! Έτσι όταν το προσωπικό συμφέρον σου χτυπά την πόρτα, θα κάνεις το φίλο και θα υποχωρήσεις. Θα είσαι ευγενικός, με τους άλλους, ακόμα και αν θα ήθελες να τους πνίξεις με τα ίδια σου τα χέρια! Και θα εύχεσαι να τελειώσει γρήγορα αυτός ο εφιάλτης. . . Δυστυχώς όμως, για την πονηρή ανθρώπινη φύση τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο απλά. . .

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Παντρεμένες



Ένας πλαστικός χειρουργός αρχίζει να κάνει λάθη στις επεμβάσεις του. Για να μη λιντσαριστεί από τις αγανακτισμένες πελάτισσές του ζητάει τη βοήθεια ενός συγγραφέα που έχει τον τρόπο του με τις γυναίκες. Μόνο που οι γυναίκες αυτές είναι όλες παντρεμένες.
Κόλαση ή Παράδεισος;

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Oι μούσες της σιωπής



Tέσσερις γοητευτικές, άγνωστες μεταξύ τους, επιτυχημένες γυναίκες. Ο έρωτας μπαίνει στη
ζωή τους, σε διαφορετικές στιγμές, αλλά το τίμημα είναι πολύ βαρύ. Αφήνει πίσω του συντρίμμια, πόνο και μια ερημιά στην ψυχή.

Η μοίρα αποφασίζει ένα ραντεβού ανάμεσά τους και δένονται μ' έναν αόρατο ψυχικό δεσμό και δυνατή φιλία. Ανακαλύπτουν με φρίκη ότι υπαίτιος της δυστυχίας τους είναι ο ίδιος άνθρωπος.
Αποφασίζουν να τον εκδικηθούν...

Όμως η μοίρα αποφασίζει αλλιώς!

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Η εξομολόγηση



Η Ελένη, ως παιδί, ζει μια ευτυχισμένη και φαινομενικά άνετη ζωή στην Κωνσταντινούπολη του 1928. Χάνοντας, όμως, τους γονείς της από ατύχημα, όλα ανατρέπονται. Μακριά από τον αδελφό της, αντιμετωπίζει μόνη τη σκληρότητα του συγγενικού της περιβάλλοντος. Ως αντικείμενο συναλλαγής, καταλήγει στην Ήπειρο, ανάμεσα σε σκληρούς ανθρώπους της ελληνικής υπαίθρου. Πέφτει χαμηλά, αλλά ξανασηκώνεται. Όταν ο έρωτας έρθει, είναι ήδη πολύ αργά για εκείνη...

Κόνιτσα, σήμερα.
"Έχω κάνει πολλές αμαρτίες, παιδί μου..."
Η γερόντισσα Μαρκέλλα δεν έχει βγει από το μοναστήρι της Παναγιάς Βρεφοκρατούσας τα τελευταία εβδομήντα τρία χρόνια, δεμένη από ένα βαρύ τάμα. Τώρα, τις τελευταίες ώρες της ζωής της, ζητά συγχώρεση για να σταθεί αμόλυντη στην Κρίση Του Πλάστη. Να εξομολογηθεί. Ο πατέρας Θεόφιλος καλείται εσπευσμένα στα βουνά της Πίνδου να τελέσει το μυστήριο της εξομολόγησης...

Το παρελθόν μπορεί να αποτρέψει το μέλλον; Η δύναμη της πίστης έχει την ισχύ να γεννήσει ελπίδα; Ο έρωτας αλλάζει το πεπρωμένο;


Μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, που καλεί τον αναγνώστη να αποδώσει δικαιοσύνη,
να πάρει θέση, να δικαιώσει ή να καταδικάσει πράξεις που σημαδεύουν τις ζωές των ανθρώπων.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Το μάτι του βοριά



Ονομάζομαι Δάμος Χαρμίνης και θα σας διηγηθώ τη ζωή μου ξεκινώντας δωδεκάχρονο παιδί από τη Θεσσαλονίκη του 1970, όπου ένα γεγονός πάγωσε μέσα μου κάθε συναίσθημα και με μετέβαλε αργότερα σε «μάτι του βοριά», που σάρωσε ζωές και κρεβάτια πολλών γυναικών.
Πέρα από αυτό, θα αναφερθώ σε πολιτικά σκάνδαλα, στη σκοτεινή πλευρά της νύχτας και των ναρκωτικών, στον πόλεμο των νυχτερινών κέντρων, όπως τον έζησα, στη μάστιγα του αιώνα, το aids, στις άγριες νύχτες μου τη δεκαετία 1980-1990 στη Μύκονο, τότε που το νησί ήταν ο απόλυτος παράδεισος και υπήρχαν μόνο χρυσαφένια άμμος, θάλασσα, ουρανός και γυμνοί άνθρωποι.
Η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι πολύ σκληρή και στις σκηνές που περιγράφω, κυρίως πάνω στο κρεβάτι μου, υπάρχει ωμός ρεαλισμός, έτσι ακριβώς όπως τα έκανα, χωρίς κανένα απαγορευτικό και χωρίς τον λυρισμό που ίσως απαιτεί ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Δεν είμαι συγγραφέας. Είμαι ένας άντρας που βίωσα με πάθος τα λάθη μου. 
Αν το μετάνιωσα; Αν καταστράφηκα; Αν δικαιώθηκα; Θα το μάθετε στο τέλος. Ένα είναι σίγουρο. Για να διαβάσεις τη ζωή μου, πρέπει να μπορείς και να την αντέξεις…
Δ. Χ.

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Θυμάσαι?


Εφτά ιστορίες που φαίνεται να μη συναντώνται πουθενά. Κι όμως, υπάρχει μεταξύ τους κάποιο κρίσιμο κοινό σημείο: ένα απρόοπτο γεγονός, μια λάθος επιλογή, μια άτυχη συγκυρία, ένα απροσδόκητο συναπάντημα...
Άραγε συμβαίνουν στον καθένα; Είναι μονάχα σημάδια που καταδεικνύουν τα παράξενα παιχνίδια της Τύχης, που βάζει το χεράκι της όταν κανείς δεν το περιμένει κι αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων για πάντα; Ή μήπως ακόμα κι εκείνη, η προσωποποίηση του απρόβλεπτου, δεν είναι η άλλη πλευρά στο νόμισμα της Μοίρας; Κι αν όλα ακολουθούν κάποιο απώτατο Σχέδιο;
Αλήθεια...εσύ θυμάσαι?

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Η χορεύτρια του διαβόλου



Λονδίνο, 1936. Ένας διάσημος Αμερικανός συγγραφέας αντικρίζει μέσα στο πλήθος τη μυθική χορεύτρια Σολάνζ Νταλμόν, τη γυναίκα που ερωτεύτηκε παράφορα και οδήγησε στο θάνατο πριν από πολλά χρόνια. Άραγε είναι πράγματι αυτή; Και αν ναι, επέστρεψε από τον κόσμο των νεκρών για να τον εκδικηθεί;
Καθώς έρχεται αντιμέτωπος με το σκοτεινό παρελθόν του, βυθίζεται σε μια αγωνιώδη περιπλάνηση από τα κοσμοπολίτικα σαλόνια του Παρισιού και της Νέας Υόρκης μέχρι την καρδιά του ναζιστικού σκότους. Για να φτάσει όμως στην αλήθεια, θα περάσει από ένα λαβύρινθο γεμάτο ένοχα μυστικά: αστέρες του κινηματογράφου που είναι κατάσκοποι, ραγισμένες ντίβες, κυνικούς διπλωμάτες και το Τάγμα των Σκιών, την απόκρυφη ελίτ της παγκόσμιας οικονομίας, που ρύθμισε την πτώχευση της Ελλάδας τη δεκαετία του 1890 και στηρίζει τώρα τα σχέδια του Χίτλερ.
Από την Κωνσταντινούπολη, το Αιγαίο και την Αθήνα των αρχών του αιώνα ως το συγκλονιστικό φινάλε στο Εδιμβούργο του 1945, ο δρόμος είναι μακρύς και φωτίζεται από το πεπρωμένο δύο ανθρώπων που, ενώ τα έχασαν όλα, δεν έπαψαν να αναζητούν τη δικαίωση του έρωτα.
Ένα θρίλερ κατασκοπείας που με φόντο τα μεγάλα γεγονότα του εικοστού αιώνα ξετυλίγει μια συνταρακτική ιστορία πάθους.

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Μια συγνώμη για το τέλος



Μυρσίνη Σερμένη-Τσακίρη-Ιδομενέα

Κόρη του Σαράντη Σερμένη, που εκδιώχθηκε από τους γονείς του, επειδή ερωτεύτηκε παράφορα τη γυναίκα του αδελφού του. Άχρωμη, σχεδόν άσχημη, μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι όπου έλειπε η αγάπη και υπερτερούσε η αυστηρότητα.

Σύζυγος του Κωστάκη Τσακίρη, γεμάτη απέχθεια για τον άντρα που διά της βίας παντρεύτηκε, και, πολύ σύντομα, χήρα του.

Σύζυγος, κατόπιν, του Θεμιστοκλή Ιδομενέα, γιου του συνταγματάρχη Μιλτιάδη Ιδομενέα, στα χρόνια της Χούντας, της εποχής που είχαν μπει στο στόχαστρο τόσο οι αριστεροί όσο και οι ομοφυλόφιλοι.

Αδελφή του Θεόφιλου Βέργου, νόθου γιου του πατέρα της.

Όλα τα είδε η Μυρσίνη στη ζωή, όλα τα γεύτηκε και όλα τα υπέμεινε. Μόνο ένα δεν της είπαν: μια συγγνώμη για το τέλος.

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Δεν ήξερες...δεν ρώταγες!



Ένας ορκισμένος εργένης βρίσκεται παντρεμένος με μια τριαντάρα φεμινίστρια. Εκείνος χάνει τον ύπνο του κι εκείνη συλλαμβάνει παιδί. Ο ήρωας δοκιμάζει κάθε είδους θεραπεία για τις αϋπνίες του, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Ένα βράδυ που περιφέρεται καπνίζοντας μες στο σπίτι, συναντάει τον Διάβολο. Ο τελευταίος υπόσχεται να τον βοηθήσει στο πρόβλημά του, μονάχα που θέλει κάποιο αντάλλαγμα. Όχι, δεν ζητά τη ψυχή του πρώην εργένη, απλώς να βοηθήσει έτσι ώστε η Σάρα_ Η Σάρα είναι νεαρή Μάρτυρας του Θεού και τυχαίνει εκείνο τον καιρό να είναι και ερωμένη του ήρωα. Το συμβόλαιο συνάπτεται. Μένει να εκτελεστεί.

Στο μεταξύ, η φεμινίστρια Μόιρα περνάει τις διακυμάνσεις της εγκυμοσύνης. Πότε γλυκιά σαν αγγελούδι, πότε ξινή σα φίδι. Δεν παύει να πιστεύει ότι ο άντρας της την απατά. Ζηλοτυπεί σα Μήδεια, στενάζει σαν Οθέλλος. Και ησυχία δεν βρίσκει.

Την ιστορία ανάμεσα στον ήρωα και τη γυναίκα του παρακολουθούμε κατά ένα μεγάλο μέρος από την οπτική του εμβρύου που κρυφακούει - θέλοντας και μη - μες απ_ την κοιλιά της μάνας και ταυτόχρονα αναπολεί τη ζωή του στον άλλο κόσμο.

Η Σάρα πάλι απ_ τη μεριά της έχει έναν φίλο παιδικό, επίσης Μάρτυρα του Θεού, που απαυδισμένος από τις στερήσεις του στενού του κύκλου, φεύγει για την Ινδία. Δοκιμάζει να βρει το δρόμο του μες στο άσραμ ενός ντόπιου γκουρού. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, πεθαίνει από ελονοσία. Ο θάνατος αυτός κλονίζει την πίστη της Σάρας στο Θεό και την κάνει εύκολο θύμα του Αντιπάλου. Ο ήρωας έχει βρει το εκτελεστικό του όργανο. Θα βρει και τον ύπνο του;

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Λιακάδες και θύελλες



Ένα πορτρέτο μιας γυναίκας με κόκκινα μαλλιά, λατρεμένο οικογενειακό κειμήλιο κι ένα ημερολόγιο βαθιά κρυμμένο, θα ξεδιπλώσουν την ιστορία τριών ανθρώπων, που άγγιξαν, λάτρεψαν, λάθεψαν, πόνεσαν. Άραγε λυτρώθηκαν;

Ο Νίκος θα αφήσει το νησί του για μια καλύτερη τύχη στην Αθήνα. Είναι φιλόδοξος. Θέλει να κατακτήσει την υψηλή κοινωνία, είναι αποφασισμένος να αποκτήσει χρήματα και εξουσία. Στο σπίτι του ευεργέτη του, μια ματιά στη φωτογραφία της όμορφης Τζούλιας θα φτάσει για να σφραγιστεί η ζωή του ολόκληρη.

Ο Μανόλης είναι ο μικρότερος αδερφός του. Είναι αφοσιωμένος στη ζωγραφική του, στο φως και τις σκιές που ανακαλύπτει στις ψυχές των ανθρώπων. Μα μπροστά στο πορτρέτο της Τζούλιας με τα κόκκινα μαλλιά, ο Μανόλης θα ανακαλύψει τη σκιά της δικής του ψυχής και για πρώτη του φορά, ίσως και τελευταία, θα νιώσει τον έρωτα.

Η Τζούλια θα θελήσει να μιλήσει για την ιστορία τους, όταν οι λιακάδες της ζωής της θα έχουν πια ξεθωριάσει. Θα θελήσει να μετρήσει την ευτυχία, να ξορκίσει τις θύελλες και ίσως να αγγίξει την ιδέα ενός άντρα.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

Αλήθειες κρυμμένες Σημάδια ανεξίτηλα



Το ξύλινο σκαλιστό κουτί θα ανοίξει για πρώτη φορά πολλά χρόνια μετά το θάνατο του κατόχου του. Μια μαυρόασπρη φωτογραφία του 1930, κρυμμένη για δεκαετίες, έμελλε να ανατρέψει την ιστορία μιας ολόκληρης οικογένειας.
Άνθρωποι στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου που, κρατώντας μυστικά και κρύβοντας αλήθειες, υπέκλεψαν την ευτυχία τους από τη μοίρα και πλήρωσαν το τίμημα της αλαζονείας τους.
Μία μοναδική ιστορία γεμάτη ανατροπές, με πρωταγωνιστές που αισθάνεσαι ότι τους ήξερες πάντα.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Το κορίτσι του τρένου


ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΙΔΙΑ
Η Ρέιτσελ παίρνει το ίδιο τρένο κάθε πρωί. Ξέρει ότι θα σταματήσει στον ίδιο σηματοδότη, την ίδια ώρα, και θα αντικρίσει τα ίδια σπίτια δίπλα στις ράγες. Αρχίζει, μάλιστα, να νιώθει οικεία με το ζευγάρι που ζει σ’ ένα από αυτά. «Τζες» και «Τζέισον» τους αποκαλεί. Η ζωή τους, στα δικά της μάτια, είναι τέλεια. Μακάρι να μπορούσε και η Ρέιτσελ να είναι τόσο ευτυχισμένη.

ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Και μια μέρα βλέπει κάτι που τη σοκάρει. Κρατάει μόλις μία στιγμή μέχρι να ξεκινήσει και πάλι το τρένο, αλλά είναι αρκετό. Κι αυτό αλλάζει τα πάντα. Τώρα η Ρέιτσελ έχει την ευκαιρία να γίνει μέρος της ζωής που παρακολουθούσε από μακριά. Τώρα ήρθε η ώρα να το καταλάβουν κι εκείνοι: είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κορίτσι του τρένου…

Ένα καταιγιστικό ψυχολογικό θρίλερ, στα χνάρια των επιτυχιών Το κορίτσι που εξαφανίστηκε και Αμνησία.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Το παράθυρο της Νεφέλης




«Το παιδί μου… Βοήθεια. Έχασα το παιδί μου…»

Η τραγική μάνα νιώθει τον κόσμο να χάνεται.
Ποιο μυαλό και ποια καρδιά μπορούν να αντέξουν τόση πίεση, τόση τραγικότητα
μέσα σε μια στιγμή;

Ψάχνει στα μάτια των ανθρώπων γύρω της τη λύτρωση για τον χαμό της κόρης της.
Ψάχνει την ίδια της τη σάρκα, το αίμα της.
Μάταια όμως…
Το παιδί χάθηκε.

Της το άρπαξε ένα ζευγάρι μέσα από τα χέρια της, ένα καλοκαίρι στο Νυδρί της Λευκάδας, για να καλύψουν το κενό που είχαν στη ζωή τους.
Μαζί τους η Νεφέλη γνώρισε την αγάπη, το χάδι, το χαμόγελο, ώσπου ήρθε στον κόσμο ο αδελφός της.
Από τότε, όλα άλλαξαν…

Τα πινέλα και οι καμβάδες τη βοηθούσαν να δραπετεύει από την ασπρόμαυρη ζωή της, μέσα από ένα έγχρωμο παράθυρο.
Η γυναίκα και ο άνδρας που γνώρισε σαν γονείς την πλήγωσαν, την πόνεσαν, μέχρι να ανοίξει το παράθυρο… αλλά και τα φτερά της.

Αντιγόνη, Μελιτίνη, Αρετή.
Μπήκαν στη ζωή της για να της δείξουν την αγάπη, την ανθρωπιά.
Έρωτας, Αρρώστια, Λύτρωση.
Πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν πάνω της;

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Γύρισε σελίδα



Ο Άδωνης πάλεψε σκληρά στη ζωή του. Γνώρισε την πείνα, την εξαθλίωση, μα τα κατάφερε. Η αγάπη της Δανάης ήρθε να συμπληρώσει την ευτυχία του. Μα τα σχέδια της μοίρας είναι πολύπλοκα, κι αδιαφορούν για τις επιθυμίες των ανθρώπων. Σκιές από το παρελθόν ορθώθηκαν ξαφνικά μπροστά του αναγκάζοντάς τον να ντυθεί τα ρούχα του φυγά και να εγκαταλείψει χωρίς εξήγηση την αγαπημένη του.
Η Δανάη έμεινε απελπισμένη να τον ψάχνει, ενώ εκείνος μόνος κι απογοητευμένος από τη δικαιοσύνη, βρέθηκε να παλεύει με τις συγκυρίες και τη μικρότητα των ανθρώπων. Η τραγική διαδρομή του ανάμεσα σε δύο χώρες, θα αποδείξει πόσο κοντά στο έγκλημα μπορεί να βρεθεί κανείς όταν φτάσει σε κατάσταση απελπισίας.
Μόνη του παρηγοριά η αγάπη της Δανάης, που πάλευε για χάρη του από το δικό της μετερίζι. Αυτή ήταν η ανάσα, η ελπίδα του. Θα τον βοηθήσει άραγε η νοερή συντροφιά της μεγάλης του αγάπης να ξαναβρεί τον παλιό του εαυτό, να γυρίσει και πάλι στις παλιές του αξίες της τιμιότητας και της καλοσύνης;

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

219 Ημέρες βροχής



Βρέχει στη μικρή επαρχιακή πόλη. Μήνες ολόκληρους βρέχει διαρκώς νύχτα και μέρα. Κανένας δε θυμάται ξανά κάτι τέτοιο και όλοι απορούν. Πρώτα ήρθε το νερό, ασυγκράτητο ξεχύθηκε παντού, στους δρόμους, στα σοκάκια, μέσα στα σπίτια πάλευε να μπει. Ήρθε η υγρασία. Στον αέρα κάθισε, στους τοίχους, στα κόκαλα των ανθρώπων. Ήρθε κι η λάσπη, που κολλημένη πάνω στα παπούτσια τη σέρνανε μαζί τους. Η γκρίνια, η φαγωμάρα τούς κατάτρωγε. Φτάσαν στα όριά τους. Ώσπου συνήθισαν. Σιωπηλά το αποδέχτηκαν και συνέχισαν τη ζωή τους χολωμένοι. Τέλος, ήρθε και το μεγάλο κακό. Η συμφορά που αδιακρίτως χτύπησε τα σπιτικά τους. Ήρθαν οι φόνοι. Ο θάνατος. 
Σάββατο μεσημέρι βρήκαν το πρώτο θύμα, τη δωδεκάχρονη Κατίνα Τσαπακίδη. Ο Αστυνόμος Σκιάδας, ανήσυχος κι εξοργισμένος, ψάχνει να βρει το «ποιος» και το «γιατί». Κι αυτά που ανακαλύπτει τον τρομάζουν. Ο Τύπος, η κοινωνία, οι ανώτεροί του, μα πάνω απ’ όλα η συνείδησή του τον καταδιώκουν. Πολλά τα πρόσωπα, πολλά τα θύματα κι ο χρόνος τον πιέζει. Χάος γύρω του, βροχή και αίμα. Καράβι ακυβέρνητο ο κόσμος και ο Θεός απών. Ή μήπως όχι;

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Μια βόλτα στον παράδεισο





Στην προσπάθειά της να ορθοποδήσει και να ξεπεράσει το φιάσκο του γάμου της, απογοητευμένη η Ζωή καταφεύγει στη Σαντορίνη. Εκεί γνωρίζει την Άννα, ιδιοκτήτρια πανσιόν, που της προσφέρει δουλειά, και τη Μαργαρίτα, ξαδέλφη της Άννας. Στο νησί την ακολουθούν και οι δύο αγαπημένες της φίλες, η Δανάη και η Βίκυ.


Η μοίρα όμως έχει ένα παράξενο σχέδιο.


Στο μαγευτικό σκηνικό της Σαντορίνης οι πέντε κοπέλες θα μπλέξουν τις ζωές τους, θα βρεθούν αντιμέτωπες με μυστικά και ψέματα, με μίση και πάθη που θα έρθουν στην επιφάνεια και θα γνωρίσουν τον έρωτα εκεί που δεν το περιμένουν. Θα κλάψουν, θα πονέσουν, θα γελάσουν, θα θυμηθούν και, προπάντων, θα αναζητήσουν η καθεμιά το δικό της προσωπικό παράδεισο.


«Έφτασαν τελικά στο πολυπόθητο σημείο, εκεί που ο ήλιος σε λίγο θα τους αποχαιρετούσε.


Ακούμπησαν στο πεζούλι και περίμεναν.


Η Άννα κράτησε την ανάσα της παρατηρώντας το πιο φωτεινό αστέρι του στερεώματος να βυθίζεται σταδιακά ολοένα και περισσότερο μέσα στο νερό. Ο ουρανός άρχισε να αλλάζει χρώματα. Ήταν κόκκινος στην αρχή, έπειτα ακολούθησαν αποχρώσεις του ροζ και του μοβ, ντύνοντας με ένα γοητευτικό μανδύα τη στεριά και, τέλος, τη θάλασσα. Απέμεινε μόνο μια μικρή γραμμή, μονάχα μια ιδέα φωτός, που χάθηκε κι αυτή, την κατάπιε ο χρόνος, η ίδια η φύση, για να κυριαρχήσει το γαλάζιο που βάθαινε καθώς τα δευτερόλεπτα περνούσαν».

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Το μυστικό ήταν η ζάχαρη



Στην Κρήτη του Μεσοπολέμου μεγαλώνει η Κατίνα, σ’ έναν κόσμο σκληρό αλλά αθώο. Η μοίρα της, ίδια με πολλών γυναικών της εποχής αυτής, θα την οδηγήσει στον μεταπολεμικό Πειραιά και στην ασφυκτική αγκαλιά του Θέμελη, ενός άντρα-γρίφου που ασκεί μια καταστροφική και ανεξήγητη γοητεία στις ψυχές των άλλων, παραμένοντας σκοτεινός και αντιφατικός ως το τέλος. Η ηρωίδα, ως άλλη Πηνελόπη, εγκλωβίζεται σ’ έναν αδιέξοδο έρωτα, σ’ ένα γάμο μαρτυρικό μ’ ένα μοιραίο Οδυσσέα που κρύβει καλά τα δικά του μυστικά. 
Από την προπολεμική Κρήτη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις προσφυγικές συνοικίες του Πειραιά, η ιστορία δεμένη με τα πέτρινα χρόνια της Ελλάδας, στροβιλίζεται γύρω από ένα ζευγάρι εκρηκτικό που βιώνει την καλοσύνη και τη σκληρότητα, την υπομονή και τον παραλογισμό, την αφοσίωση και τον αμοραλισμό. 
Ένα μυθιστόρημα-καλειδοσκόπιο μιας δύσκολης εποχής, ποτισμένο με εικόνες, μυρωδιές και μνήμες…

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Η Ελένη και το τέρας




Η Ελένη γεννιέται παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στη Γαλλία από Έλληνες γονείς, προικισμένη με τρεις κατάρες: να είναι φτωχή, ξένη και ανεπιθύμητη. Έτσι, οπλίζεται από μικρή για να αναμετρηθεί με την απόρριψη, αλλά και για να γλυτώσει από τη φτώχια που τη στιγματίζει. Η ζωή της θα είναι μια έντονη περιπέτεια, με αλλεπάλληλες ανατροπές και μεγάλες αντιθέσεις. Από τη μια η αποξένωση μέσα στην ίδια της την οικογένεια και από την άλλη η κοινωνική δράση, που την κρατάει πάντα δυνατή. Σε μια οδύσσεια που ποτέ δεν μοιάζει να τελειώνει, οι έρωτες, οι απώλειες, οι αγώνες και οι θυσίες εναλλάσσονται διαρκώς, σαν επεισόδια ενός συγκλονιστικού έπους που συνδέει τρεις γενιές γυναικών.


Ένα μυθιστόρημα για την αλληλεγγύη, τη μαχητικότητα και τη δημιουργία. Μια δυνατή γροθιά στον ρατσισμό, στον φασισμό, στα «πρέπει» και στα «μη». Η αληθινή ιστορία μιας ραγισμένης ψυχής, που ενώ διψούσε για αγάπη, τη σκότωνε γιατί δεν την άντεχε.


Η συνέχεια του μπεστ σέλερ Η αγριλιά, που αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Ποτέ ξανά




Όλος ο κόσμος της γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος και η Φαίδρα έμεινε να κοιτάζει τα συντρίμμια. Μέσα της μεγάλωνε ένα παιδί και αυτή ένιωθε φοβισμένη, χαρούμενη και μπερδεμένη. Ν' αναρωτιέται πού πήγαν όλοι όσους αγάπησε. Το κρεβάτι του πατέρα άδειο. Αλλά σε εκείνον πρόλαβε να πει ένα αντίο πριν φύγει για πάντα. Το σπίτι άδειο, από την απουσία του Νικόλα, αλλά σε εκείνον δεν ήθελε να πει αντίο. Δεν ήθελε να του πει τίποτα πια. Ήθελε να μοιραστεί τα πάντα με τη φίλη της τη Βικτώρια. Μα και εκείνη απούσα. Πού είσαι; Γιατί με πρόδωσες; Όταν το τηλέφωνο μια άγια νύχτα χτύπησε κι άκουσε την φωνή της να της λέει: "Ζω, είμαι καλά, δεν σε πρόδωσα", όλα έγιναν ασήμαντα. Το πιο σημαντικό ήταν που την ξαναβρήκε. Τη φίλη, την αδελφή, την τσακισμένη, μα πάντα δυνατή Βικτώρια. Βρήκαν το κουράγιο να κοιτάξουν τη ζωή στα μάτια, να γελάσουν και να ορκιστούν πως δεν θα δώσουν σε κανέναν το δικαίωμα να τις πληγώσει ποτέ. Ποτέ ξανά.







Όταν η ζωή υφαίνει ανθρώπινες ιστορίες τα παραμύθια παραμένουν παραμύθια

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Το κορίτσι απ'την Σαμψούντα



Η Καλλιόπη πίστευε μέχρι τα εννιά της χρόνια πως το χειρότερο που της είχε τάξει η ζωή ήταν τα παράξενα μάτια της, για τα οποία την κορόιδευαν οι συμμαθήτριές της στο Παρθεναγωγείο, επειδή δε γινόταν να γνωρίζει πόσα άλλα της είχε η μοίρα γραμμένα.

Γεννημένη αρχές του 20ού αιώνα στη Σαμψούντα, θα βιώσει τις λευκές πορείες θανάτου και τις εξορίες από τους Νεότουρκους, κι αργότερα τις αγριότητες του Κεμάλ.

Αρχές του 1921, στην εφηβεία, με σωριασμένο τον κόσμο της σε ερείπια, θα βρει καταφύγιο σ’ ένα χωριό του Πόντου. Λίγους μήνες μετά θα ντυθεί νύφη στα δεκάξι της, σ’ έναν αναπάντεχο γάμο, που θα την οδηγήσει στη Σμύρνη. Θα ζήσει για λίγο μια πλούσια ζωή στην πανέμορφη πόλη, που περιμένει αμέριμνη την καταστροφή της, και θ’ ανακαλύψει τον έρωτα∙ κι ίσως τον χάσει, όπως ορίζει για άλλη μια φορά η μοίρα της…

Απ’ τη Σαμψούντα και τον Πόντο στη Σμύρνη κι από κει στον Πειραιά της προσφυγιάς, μια νεαρή γυναίκα αντιπαλεύει με πείσμα το πεπρωμένο της, διεκδικώντας το δικαίωμα στη ζωή και την αγάπη.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Τα σακιά



Κάθε ιστορία έχει κενά, κάποια είναι κοινά για όλους όσοι λαβαίνουν μέρος στην πλοκή της. Καθένας ωστόσο έχει και μερικά που μόνο εκείνος έχει προσέξει, μόνο εκείνου δεν του δίνουν πειστικές απαντήσεις όσο κι αν προσπαθεί, αν προσπαθεί, που μάλλον δεν προσπαθεί. Σε μερικές περιπτώσεις κάποιοι βολεύονται με αυτά τα κενά, γκρίζες ζώνες που τις περιφρουρούν με νύχια και με δόντια, τρέμουν στην ιδέα ότι, αν καλυφθούν, μπορεί η πλήρης αλήθεια να είναι αβάσταχτη. Ανάβοντας κι άλλο τσιγάρο, η Βιβή Χολέβα σκέφτηκε όσους ήξερε και δεν ήξερε, οι περισσότεροι είχαν τα φεγγάρια του φανατισμού της γκρίνιας, με την πρώτη αναποδιά, πάρ'τους κάτω. Τι έχουν, μωρέ, τα δικά σας σακιά? Μια χρεωκοπία, έναν ξενιτεμένο, κατραπακιές της εφορίας, αποτυχία στον ΑΣΕΠ, μια κακιά πεθερά, έναν νευρασθενικό προιστάμενο, ένα παιδί που πετάει μολότοφ, ένα τζάκι που ντουμανιάζει το λιβινγκρούμ, οισοφαγική παλινδρόμηση, υψοφοβία, κερατλίκια, ραγάδες στον πισινό. Για περάστε να ρίξετε μια ματιά στο δικό μου, να σας κοπεί ο βήχας.

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Κλεισμένη πύλη παραδείσου





Όταν η Δανάη γνωρίζει τον Αντρέα, πιστεύει πως ανακάλυψε τον παράδεισο. Ύστερα από πολλές αποτυχημένες σχέσεις, στα τριάντα τρία της χρόνια βρήκε το άλλο της μισό. Είναι ο πρώτος και μοναδικός άντρας που ερωτεύεται κι αγαπά με τόσο πάθος. Και είναι απόλυτα αμοιβαίο. Δε θα μπορούσε να είναι περισσότερο ευτυχισμένη.

Μέχρι που μια μέρα μαθαίνει την αλήθεια: είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη. Γκρεμίζεται ο κόσμος της, παρ’όλα αυτά τον αγαπά τόσο πολύ, που τον συγχωρεί και συνεχίζει την παράνομη σχέση μαζί του, ελπίζοντας πως σύντομα εκείνος θα χωρίσει και θα μπορούν να ζήσουν ελεύθερα τον έρωτά τους.

Όμως η μοίρα τα φέρνει αλλιώς και μια αναπάντεχη ανατροπή στη ζωή της κοπέλας θα την κάνει να δει τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Ξαφνικά θα βρεθεί παγιδευμένη ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το πρέπει και το θέλω.

Άραγε θα καταφέρει ν’ ανοίξει την κλεισμένη πύλη του παραδείσου της και να ζήσει με αυτό τον άντρα ευτυχισμένη; Ή μήπως τελικά θα διαπιστώσει πως ο πραγματικός παράδεισος δεν έχει ποτέ τις πύλες του κλειστές;

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Η ανατολή



Καλοκαίρι 1972. Η Αμμόχωστος αποτελεί το πιο ελκυστικό θέρετρο της Μεσογείου. Μια πόλη λουσμένη στη λάμψη και το φως. Ένα φιλόδοξο ζευγάρι εγκαινιάζει το πιο εντυπωσιακό ξενοδοχείο, όπου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι συνεργάζονται αρμονικά.
Δυο οικογένειες που ζουν στην ίδια γειτονιά, οι Γεωργίου και οι Οζκάν, συγκαταλέγονται ανάμεσα σε πολλούς άλλους που μετακόμισαν στην Αμμόχωστο για να ξεφύγουν από τον επί χρόνια αναβρασμό και τη βία που επικρατούσε σε άλλα μέρη του νησιού. Όμως, κάτω από τη μάσκα της χλιδής και του πλούτου που δείχνει η πόλη, η ένταση γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.
Ένα πραξικόπημα βυθίζει την Κύπρο στο χάος. Η Τουρκία εισβάλλει στο νησί και η Αμμόχωστος βομβαρδίζεται. Σαράντα χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν όπως-όπως τα πιο πολύτιμα απ’ τα υπάρχοντά τους και τρέπονται σε άτακτη φυγή για να γλιτώσουν από τους στρατιώτες που προε­λαύνουν.
Στην εγκαταλειμμένη πόλη παραμένουν μόνο δύο οικογένειες…

Ένα νησί στις φλόγες, μια πόλη-φάντασμα,
δύο οικογένειες ανταμώνουν στις σκιές.

Template by:

Free Blog Templates