Τον ξέβρασε αναίσθητο η θάλασσα σε μια παραλία του Ναυπλίου μετά από ένα τοπικό μπουρίνι. Στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αμνησία. Μόλις ανάρρωσε από τα τραύματά του, βρήκε δουλειά και σπίτι, και συνδέθηκε ερωτικά με μια δασκάλα. Αλλά δεν είχε ανακτήσει τη μνήμη του, δε θυμόταν ούτε το όνομά του.

Μια μέρα χτύπησε την πόρτα του μια άγνωστη. Δεν μπόρεσε να δει πώς ήταν – την ηλικία της, το ύψος της, το ντύσιμό της· γιατί μόλις αντίκρισε τα μάτια της αισθάνθηκε χαμένος. Ήταν σκούρα μπλε σαν το ανοιχτό πέλαγος και, καθώς τα κοίταζε καθηλωμένος, μια αβάσταχτη νοσταλγία πλημμύρισε την ψυχή του...

«Αντρέα, δε με θυμάσαι;» του είπε η άγνωστη με τα μπλε μάτια. «Είμαι η γυναίκα σου».

Λίγο αργότερα έμαθε ότι ο γάμος τους είχε ναυαγήσει και ζούσαν σαν δυο ξένοι κάτω από την ίδια στέγη. Το μυαλό του δε θυμόταν τίποτα από την παλιά ζωή του.

Αλλά η καρδιά θυμάται…

Για τον Μπράιαν Κάραν η συνεργασία με αυτή τη γυναίκα είναι η πιο επικίνδυνη αποστολή που ανέλαβε ποτέ στην καριέρα του. Όλα όμως δείχνουν πως είναι το αντίτιμο που οφείλει να πληρώσει για να κατακτήσει τον προσωπικό του παράδεισο.
Για την Κασσάνδρα η συνεργασία με αυτό το δύστροπο άντρα είναι το πιο δύσκολο δίλημμα που αντιμετώπισε ποτέ στη ζωή της. Όλα όμως δείχνουν πως πρέπει να συμβιβαστεί με τις μυριάδες αντιθέσεις τους για να κατακτήσει την προσωπική της γαλήνη.
Κοινός τους στόχος η ανεύρεση ενός αγάλματος, του πολυθρύλητου Χρυσού Εκδικητή, που αποτελεί ταυτόχρονα την αιτία των δεινών τους και την Ιθάκη τους.
Κοινός τους εχθρός κάποιος που επιμένει να τους θυμίζει πως όταν οι κύκνοι κελαηδούν πεθαίνουν.

Ένας σκληρός και μοναχικός πρώην πράκτορας της CIA εγκαταλείπει την απομόνωσή του για να επιστρέψει στη δράση και μια καλομαθημένη πεισματάρα γυναίκα αποχωρίζεται το διευθυντικό γραφείο της και τις ανέσεις της κοσμικότητας και αφήνεται σε έναν τυφώνα επικίνδυνων συναισθημάτων και πρωτοβουλιών.
Οι ξεχωριστές πορείες δύο ανθρώπων φαινομενικά αταίριαστων ενώνονται σε ένα κοινό μονοπάτι, όταν γίνεται προφανές ότι αυτό που τους ενώνει είναι το παρελθόν τους, οι εφιάλτες τους, μα και οι ελπίδες τους.

Παντρεύτηκαν από τρελό έρωτα. Δεκαέξι χρόνια μετά, εκείνη ετοιμάζεται να τον εγκαταλείψει για έναν άλλο. Ωστόσο, μια απροσδόκητη πάθηση που απειλεί τη ζωή του συζύγου, τους φέρνει πάλι κοντά. Εκείνος σύντομα μαθαίνει ότι η διάγνωση ήταν λάθος.

Μα, αν θέλει να την κερδίσει, χρειάζεται χρόνο και... το θάνατο να τον παραμονεύει. Έτσι, την αφήνει να πιστεύει ότι έχει μόνο λίγους μήνες ζωής...

Έτσι κι αλλιώς, ο έρωτας χρειάζεται ημερομηνία λήξης για να λάμψει... "παντοτινά". Όπως και η ζωή. Επειδή θέλουμε "για πάντα" μόνο ό,τι είναι εφήμερο.

Η Εμμανουέλα Μαράντη δεν υπήρξε ποτέ ένα ανέμελο παιδί.
Βρισκόταν πάντα στο κέντρο μιας οικογενειακής θύελλας και αντιμετώπιζε τα αδιέξοδα συνήθως με τη φυγή. Έτσι, έπειτα από ένα ισχυρό συναισθηματικό σοκ τη βραδιά των γενεθλίων της, καταλήγει σε μοναστήρι της Ηπείρου αποφασισμένη να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να αναζητήσει τη γαλήνη του Θεού, για να επουλώσει τις βαθιές πληγές της και να αφήσει οριστικά πίσω της τις σκιές του παρελθόντος.
Την ίδια στιγμή, ο Νίκολας Κάραλης, υπαστυνόμος της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, πιστεύοντας πως έχει λυτρωθεί από τα φαντάσματα του δικού του παρελθόντος, αναλαμβάνει την προστασία της Εμμανουέλας από τη δολοφονική μανία ενός άγνωστου ψυχοπαθούς που επιτίθεται σε νεαρά ορφανά κορίτσια, του επονομαζόμενου Φονιά με τα Μαύρα Ρόδα, ο οποίος δείχνει ότι δε θα σταματήσει το θανατηφόρο παραλήρημά του αν δε φτάσει σ' εκείνη.
Ο Νίκολας και η Εμμανουέλα γίνονται οι πρωταγωνιστές μιας απίστευτης περιπέτειας σε ένα σκηνικό τρόμου την ώρα που το ρολόι μετράει αντίστροφα για το κύκνειο άσμα μιας ψυχής τσακισμένης από την παράνοια και τη διαστροφή. Παράλληλα, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το κοινό οδυνηρό παρελθόν τους και ταυτόχρονα το απροσδόκητο παρόν τους. Και, καθώς τα μυστικά ανασύρονται από το σκοτεινό πυθμένα της κρύπτης τους, οι δυο τους καλούνται να δώσουν απάντηση στο μεγαλύτερο δίλημμα απ' όλα: Ενωμένοι μες στην κοσμοχαλασιά ή μοναχικοί σολίστ σε μια παράσταση με αβέβαιο τέλος;