Η Λου Κλαρκ ξέρει ένα σωρό πράγματα. Ξέρει πόσα βήματα μπορεί να κάνει κάποιος για να διασχίσει την απόσταση που χωρίζει τη στάση του λεωφορείου από το πατρικό της. Ξέρει ότι απολαμβάνει τη δουλειά της και ότι πιθανότατα δεν είναι στ’ αλήθεια ερωτευμένη με το αγόρι της, τον Πάτρικ. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι πολύ σύντομα θα χάσει τη δουλειά της. Δεν ξέρει, επίσης, ότι όλα όσα ήξερε, τα οποία την έκαναν να νιώθει ισορροπημένη και λογική, πρόκειται να ανατραπούν και να αλλάξουν για πάντα.

Ο Γουίλ Τρέινορ ξέρει πολύ καλά ότι το ατύχημά του και η καταδίκη του σε ισόβια αναπηρία τού έχουν στερήσει κάθε ίχνος πάθους για ζωή. Ξέρει, ακόμα, ότι τα πάντα τού φαίνονται αδιάφορα, όπως επίσης με ποιον ακριβώς τρόπο θα βάλει ένα τέλος σε αυτή την ανυπόφορη φάρσα. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι η Λου θα εισβάλει στη ζωή του σαν έκρηξη από χρώμα και φως. Δεν ξέρει ότι, άθελά της, αυτή η παράξενη γυναίκα θα κάμψει τις αντιστάσεις του.

Τελικά, κανένας από τους δύο δεν μπορεί να φανταστεί πόσο βαθιά θα είναι η αλλαγή που θα προκαλέσουν ο ένας στον άλλο, πόσο ανεξίτηλα θα σφραγίσει την ύπαρξη του καθενός η συνάντηση, η γνωριμία, ο έρωτάς τους.

Η Λίνα γνώριζε τον Νίκο από τότε που θυμόταν τον εαυτό της. Τα σπίτια τους ήταν δίπλα δίπλα και ο Νίκος, που την περνούσε εννιά χρόνια, ήταν ο μεγάλος της φίλος, ο μυστικοσύμβουλος και ο μέντοράς της. Κι αργότερα, στην εφηβεία, ήταν ο άντρας που τη μύησε στον έρωτα. Στα δεκαοχτώ της όμως ο Νίκος έκανε την καρδιά της χίλια κομμάτια -την εγκατέλειψε, αν και ήξερε ότι περίμενε το παιδί του.
Στη διαδικασία της βίαιης ενηλικίωσής της η Λίνα έμελλε να ζήσει κι άλλες τραγωδίες. Οικονομικές καταστροφές και θανάτους αγαπημένων προσώπων, που την άφησαν ολομόναχη στον κόσμο, χωρίς πόρους, χωρίς δουλειά, μ' ένα μωρό στην αγκαλιά. Εφτά χρόνια αργότερα, αφού κατάφερε να σταθεί στα πόδια της με χίλιους κόπους και θυσίες, μπήκε στη ζωή της ένας καινούργιος έρωτας, που έριξε βάλσαμο στην πληγωμένη της καρδιά.
Και τότε γύρισε ο Νίκος, γεμάτος απαιτήσεις...

Ο έρωτας σε καιρό πολέμου είναι δύσκολη υπόθεση όταν είσαι στη λάθος πλευρά…
Η Πηνελόπη ετοιμάζεται να κάνει το ντεμπούτο της στην κοσμική ζωή του Λονδίνου. Νιώθει, όμως, ότι θα φυλακιστεί για πάντα σ’ ένα χρυσό κλουβί, στερημένη από οποιαδήποτε αίσθηση ελευθερίας.
Όταν η αδερφή της την καλεί στην Ελλάδα, η Πένι αρπάζει την ευκαιρία να δραπετεύσει σ’ ένα διαφορετικό μέλλον. Φτάνοντας στην Αθήνα, επανεφευρίσκει τον εαυτό της ως φοιτήτρια και ανακαλύπτει τι πραγματικά θέλει: να γίνει νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού, μια ξένη ανάμεσα σε ξένους.
Και τότε ξεσπά ο πόλεμος. Η Πένι βρίσκεται στην Κρήτη ως μία από τις νοσοκόμες στο πεδίο της μάχης, φροντίζοντας ετοιμοθάνατους και τραυματίες. Η τόλμη, το θάρρος και η ομορφιά της θα γοητεύσουν έναν Γερμανό αξιωματικό. Κι αυτό θα αλλάξει τη ζωή της... Εξήντα χρόνια αργότερα, η Πένι επιστρέφει στην Κρήτη για το τελευταίο προσκύνημα που απέφευγε τόσα χρόνια. Το ταξίδι θ’ αποτελέσει την αφορμή να συναντήσει κάποιον που νόμιζε ότι είχε χάσει για πάντα. Και μαζί μ’ αυτόν και την αλήθεια πίσω από ένα τρομερό μυστικό του παρελθόντος.

Όλους με κάποιο τρόπο μας σημαδεύει ο τόπος μας, πόσο μάλλον αν αυτός λέγεται Μάνη. Ο αέρας που μπαίνει σφυρίζοντας στις πολεμότρυπες των πύργων ακόμα ψιθυρίζει ιστορίες για πειρατές και δικιωμούς. Μοιάζουν παλιές και ξεχασμένες, όμως δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ένα ατύχημα με τραγική κατάληξη γίνεται αιτία να αναβιώσει μια ξεχασμένη βεντέτα σε ένα χωριό τής Μέσα Μάνης. Ο Οδυσσέας, δεκαπέντε χρονών, αναγκάζεται να φύγει από τον τόπο του για να ζήσει κοντά στο θείο του, που είναι εγκατεστημένος από χρόνια στη Νέα Υόρκη. Επιστρέφει, δεκαεπτά χρόνια μετά, να κλείσει τους παλιούς λογαριασμούς. Όμως σ' αυτή την πρώτη του επιστροφή, ανέλπιστα, τον περιμένει ο έρωτας. Ένας φλογερός έρωτας που τα σαρώνει όλα. Παρελθόν και παρόν κι ακόμα περισσότερο το μέλλον.

Δυο επισκέψεις στην πατρώα γη με διαφορά δεκαεπτά χρόνων. Δυο καλοκαίρια. Πολύ λίγος χρόνος για να χορτάσεις μια επιστροφή, αρκετός για να ζωντανέψει το παρελθόν που σε καταδιώκει. Να αγαπήσεις, να προδοθείς, να προδώσεις. Να διεκδικήσεις εκείνο που σου χρωστάει η ζωή και να το χάσεις. Για πάντα;

Στην Ισπανία του 15ου αιώνα, η νεαρή χωρική Μαρία Ρεγγίνα Σίλβα καταριέται τον άρχοντα του τόπου της κόμη Ραφαέλ Μιγκέλ Ρέγιες να ζει αιώνια στα σκοτάδια. Και η κατάρα της, διαπερνώντας τα τείχη του χρόνου, καταδικάζει όσους είναι γραφτό να αγαπηθούν να καίγονται στις φλόγες του μίσους. Πέντε αιώνες αργότερα, ξενιστές των ψυχών που δε γαλήνεψαν ποτέ είναι πλέον ο διάσημος συνθέτης Ραφαέλ Κορμανός και η ζωγράφος Ρεγγίνα Ζελιώτη. Στις νότες του, το μόνο φως που γνώρισε από μικρό παιδί. Στον καμβά της, οι μόνες στιγμές αληθινής γαλήνης. Οι δυο τους είναι καταδικασμένοι να συγκρουστούν. Η μοίρα τούς θέλει εχθρούς, αλλά η ανάγκη τους για λύτρωση συνοδοιπόρους. Και, καθώς τα δάχτυλα γητεύουν τα πλήκτρα, καθώς η καρδιά αψηφά το πεπρωμένο και ο πόλεμος μαίνεται μέσα σε δάκρυα και αίμα, η αγάπη ψάχνει τον τρόπο για να συναντήσει το φως. Ο δρόμος είναι μακρύς, αφιλόξενος, δύσβατος, γραμμένος από αλύγιστο χέρι. Και η ζωή των δύο ηρώων μοιάζει με ανεξίτηλο λεκέ στου χρόνου το ριχτάρι. Τα εμπόδια, πολλά και συχνά ανυπέρβλητα, θέτουν φραγμούς στη λαχτάρα τους για λύτρωση. Θα τα καταφέρουν; Θα συνεχίσουν να είναι οι τελευταίοι κρίκοι στην αλυσίδα του μίσους, που τους κρατά αιχμάλωτους σε ένα βαθύ, ατέλειωτο σκοτάδι, ή θα σπάσουν τα δεσμά και θα αντικρίσουν τον ήλιο; Θα πάψει επιτέλους η νύχτα να φαντάζει αιώνια πια